Google
 

4 Mayıs 2008 Pazar

BEN ARTIK GİDİYORUM

Ben Artık Gidiyorum

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum... Ah bir görsem, bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek... Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye, galiba böyle de başarabilirim...

Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildigim yazmak oldugundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde, içimde bitirerek yaziyorum, yada bitirmek isteyerek... Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum.

Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz "bir tanemmm" olmuştun sen... Öyle ya; Sen bir taneydin; Eşin benzerin yoktu yeryüzünde, Yoktu Sen Kadar Güzel Güleni!

Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın... Ve ben her seferinde en baştan başladım... Yeniden bir sondayım ama bu kez yeniden başlayacak gücüm yok... Ben senden vazgeçmek istiyorum!

Herkes gibi biri olmanı yada hiç kimse olmanı istiyorum... Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duydugumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum... Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen... Zaten kolay olan ne vardı ki benim için; Sanki seni öldürmemle sevmem arasında hiçbir fark yoktu.... Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım...Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,yeni çıkan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarılı kalmak,sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak, bir sabah gözlerimi açtıgımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevgimle utanmamı sagladıgın için galiba gerçekten "bir taneydin"!

Işte bu yüzden imkansızlıgına hep inandım!
Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever oldugumda, sen benim her şeyim oldugunda ben senin için hiç yoktum... Bu yüzden yalnızlıklarım, aglamalarım, özlemlerim canını hiç acıtmadı.Benim tarafımdan sevilmek belki de hayatında önemseyecegin en son şeydi...

Keşke kendi dünyamda bir zamanlar seni sevdigimden hiç bahsetmeseydim
Sen beni hiç sevmedin!
Ben Seni Seviyorum dedigimde Seni Seviyordum!
Ben Seni Özlüyorum dedigimde Seni Özlüyordum.
Ben Senin Için Ölürüm Dedigimde ben senin özleminden zaten ölüyordum...

Ve Ben Simdi Senin Hayatından Gidiyorum!

Ben Kaybettim...
Sen Kazandın!
Artık sesimi duymayacaksın...

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum, kokunu içime yıllarca bana yetecek kadar çekerek, sana sımsıkı sarılmak istiyordum.... Gelmedin!

Gelsen yapabilir miydim bilmiyorum...Ben artık gidiyorum..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok yürek titreten şeyler okudum...Kimbilir kaç kişinin daha da yüreğini titretecek satırlar var bu yazıda...Yine tıkandım, yazamıyorum...Keşke, hakeden kişilerle, gerçekten değen kişilerle yaşansa sevgiler, şurada yazılanları hissedebilen kişilerle...Ama olmuyor! Olmuyor işte!
Ama sonra, çok sonra hepsi geçiyor...Ve anlıyoruz ki , aslında geçici olmayana varana kadar, almamız gereken eğitimin bir parçası bu yaşadıklarımız...Çünkü kırıldıkça inceliyor ruhumuz, acılarla olgunlaşıyor, daha bir insan oluyoruz...
:)

Adsız dedi ki...

Sanki ben farklı bir durumdayım. Kopabilmenin ne kadar zor olduğunu benden iyi kimse bilemez. Kopamamak acı ama bu şekilde yaşamak daha acı. Hiç bir şey artık tad vermiyor. Hiç bir beklentim yok. Ne için yaşadığımı sorguluyorum sürekli.

Adsız dedi ki...

Ayrılık bu işte, sende sanki farklı mı zaman? . .
Bildiğin sonbahar bu aynı rüzgar, aynı hazan. . .

Ben buralarda düşman olmuşken zamana, günleri ay;
ayları yıl sayıyorken adeta,
senin dünyanda akıp gidiyor mu saatler? . .

Adsız dedi ki...

ne kadar güzel yazılmış bir yazı ama kimse kimseden gitmemesi dileğimle arkadaşım